laatste dag in Kyoto

17 mei

Laatste dag in Kyoto.

Het is onmogelijk om Kyoto in 3 of 4 dagen te doen. Kyoto heeft zoveel te bezien. Geen wonder als je al zo oud bent.

Ga vandaag een wandeling maken. De zogenaamde filosofenwandeling. Ooit begonnen door een filosoof Nishida Kitaro rond 1900. Een leuke wandeling langs een watertje in een heel rustig stuk van Kyoto. Ik ben er met metro en bus naar toegereden. Het is inderdaad een leuke wandeling onder de helaas al uitbloeide kersenbomen.

na de wandeling ga ik met de bus naar het centraal station om van daaruit met de trein naar het Arashiyamadistrict te gaan. Bus rijden in de stad Kyoto gaat super langzaam. Er moet veel gestopt worden bij rode verkeerslichten. Ik denk dat daarom de prijs voor een enkeltje in de bus erg laag is. Voor 210 yen kun je de hele route rijden met bus 5.

Dan is de metro veel duurder. Daar moet je voor een ritje van een halve kilometer hetzelfde bedrag betalen.

In het Arashiyamadistrict bekijk ik eerst de Tenryu-ji, ook al weer een werelderfgoed. Ik spaar deze vakantie de werelderfgoederen. Na een wandeling door het huis en de tuin kom ik in het overbekende bamboebos. Geweldig.

Vooral als er niemand aanwezig is moet dit een ervaring zijn! Nog even bekijk ik daarna de Togetsu-kyo, een heel aardige brug.

Boemel daarna weer terug naar Kyoto centraal en vanwaaruit met de metro naar het hotel, of eerst nog naar het voor mij bekende restaurant voor een avondhapje. 

Daarna loop ik terug richting hotel. Maar koop er eerst voor Luna, de eigenaresse van het hotel (“ de baas”, zegt haar man) nog een eenvoudig bloemetje om haar te bedanken voor de hulp en de vriendelijke woorden. Voor mijn buurman die me zo verrast heeft, koop ik een flesje wijn, want ik weet dat hij thuis wel eens wijn drinkt. 

Als ik het hotel betreedt staan de 2 al op me te wachten. Het wordt een party-avond zeggen ze beiden. Mijn buurman Hajime heeft een uitgebreide maaltijd voor ons allen in huis gehaald. Onvoorstelbaar!

Gelukkig kan ik voordat we daaraan beginnen Luna en Hajime ook iets geven als aandenken aan ons contact van de afgelopen dagen. Dat vinden ze ook allebei aardig.

En dan ga ik voor de tweede keer vanavond aan een dinner beginnen. Heerlijke dingen zijn er gekocht. Ik blijf me verbazen over zoveel aardigheid. Er wordt over van alles gepraat, er wordt gelachen en het is ontzettend fijn dat dit allemaal kan. Het afscheid van Kyoto had niet mooier kunnen zijn.