langs de waterkant en eindelijk goed vastgelegd .......

25 mei

Had vandaag naar het schiereiland Shimabara willen gaan. Om de Unzen te bewonderen. Alweer een vulkaan! Er werd gedacht dat hij sliep, maar na 1990 bleek zijn slaapje tijdelijk geweest te zijn (https://nl.wikipedia.org/wiki/Unzen_(vulkaan) ).
Maar ook om het Nationaal Park Unzen-Amakusa, het eerste natuurreservaat in Japan, te bezoeken.
De verbinding tussen Nagasaki en Shimabara gaat nog wel. Per trein te bereiken. Maar daarna wordt het lastig. Een auto huren in deze laatste plaats zou het mooist geweest zijn. Bewaren we dus voor een volgende reis naar Japan!
Ik ga daarom vandaag het havengebied van Nagasaki bekijken. En het kunstmuseum van Nagasaki.
Het is vandaag weer erg broeierig weer en dus vermoeiend. Neem me voor om het rustig aan te doen.
Na de tramrit richting haven, wandel ik langs de haven. Er staat een lekker windje. Verfrissend. Heb van deze kant van Nagasaki een blik op de overkant. En daar gebeurde het allemaal. Daar ontstond een industrieel gebied dat zijn weerga niet kent. Er wordt in Japan naar gestreefd om dit gebied “Nagasaki’s Industrial Heritage”, oude nominatie te zetten als een “ World Heritage Cultural Property”.
Tot halverwege de 19e eeuw was Japan een gesloten land. Er werd alleen gehandeld met China en via Dejima met de Westerse wereld. Maar met de komst van Thomas Blake Glover veranderde dit snel. Japan werd “een open land voor vernieuwingen”. Er werd een haven in 1859 geopend: Nagasaki Port. Met de Satsuma Domain Retainers (een aantal afgestudeerde jongelui -  waaronder de Choshu Five) ging hij een joint venture aan, waardoor er snel allerlei ontwikkelingen in de haven plaatsvonden: een dok (Kosuge Slip Dock) werd gebouwd, scheepswerven werden aangelegd. De industriële revolutie was ook in Japan begonnen!

Kolenmijnen op de eilanden voor Nagasaki werden ontgonnen. De kolen konden gebruikt worden door stoomschepen. Kortgeleden was er op BNN tv “3 op reis” met Chris Zegers een reportage over het eiland Gunkanjima met de gesloten Hashima Coal Mine. En vooral over de verlaten stad op dit eiland, omdat de mijn gesloten is, nu kolen niet meer nodig zijn op de grote vaart. Gunkanjima werd overigens ook bekend door de James Bondfilm Skyfall. Een prachtige scene werd op dit eiland opgenomen. Kijken!
De folder over de industriële revolutie in Nagasaki stelt dat zonder Glover en de Choshu Five (https://en.wikipedia.org/wiki/Chōshū_Five), de snelle Japanse modernisatie nooit gerealiseerd zou zijn. 
Eind 19e eeuw werd in dit havengebied "Nagasaki Ironworks"  overgenomen door Mitsubishi. Daarmee begon ook de ontwikkeling van de firma Mitsubishi tot een groot bedrijf (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mitsubishi_Group#Oprichting).
Er zijn aan de overzijde van de haven diverse plaatsen die nog herinneren aan deze industriële revolutie. En men wil deze plaatsen graag behouden en beschermen. Logisch.
Het is prettig wandelen langs de haven. Een beetje kijken, zo nu en dan stilstaan. Fotootje nemen. Even uitrusten op een bankje of een stuk steen.

In dit havengebied ligt het prefecturaal Kunstmuseum van Nagasaki. Werkelijk een prachtig, modern museum. Ik ga er naar binnen en bekijk de verschillende zalen. Er is een speciale, tijdelijke, tentoonstelling van en over Marie Laurencin. Ik kende haar niet. Mooi werk. Dat geldt ook voor de permanente Sumacollectie. Veel Spaanse kunst in deze collectie. 
Rond half twee wandel ik, na mijn middaghapje gehaald en gegeten te hebben in de FamilyMarkt, verder.
Moet nog even vermelden dat naast de vele openbare toiletten in Japan, supermarkten zoals FamilyMarkt een mooi, schoon, goed onderhouden toilet hebben. En met hoge nood is het soms prettig om in zo’n supermarkt even verlost te worden van deze hoge nood.
Wandel dus verder langs het havengebied. Er liggen mooie parken aan de haven. Er wordt zelfs door een man en een vrouw gezellig gedanst. 
Tijdens mijn vakantie in Japan zie ik verschillende grote vlinders. Ook vandaag weer. Ze gaan echter nergens op een bloem of plant zitten. Kan ze dus ook niet fotograferen. Dat is heel jammer, want ze zien er prachtig uit.
Ook vogels probeer ik met mijn camera vast te leggen. Lastig met een cameradisplay waarop je slecht ziet(door het felle zonlicht), wat je vastgelegt. Ik heb al diverse keren een roofvogel willen vastleggen die overvloog. En ze vliegen overal. In de stad, boven de rivieren in de stad en nu ook boven de stad en het havengebied. Voor het eerst lukt het me om de roofvogel goed vast te leggen. Pluimpje voor de iPhone 7 van Apple. 
Ik denk (nog steeds) dat het een wouw is (Lia denkt dat het een rode wouw is). Het blijft bijzonder zo’n (grote) roofvogel te zien. Soms hoog in de lucht, maar ook vaak 20 a 30 meter van je vandaan in de lucht. 
Tegen drieën wandel ik terug richting hotel. Doe het laatste stukje met de tram. Vandaag weer 8 km gelopen.
Maar een mooie dag. De roofvogel nu van dichtbij vastgelegd!