Vertrek vandaag uit Kumamoto. Een stad met veel auto’s en dus een ongezonde stad om te leven met zoveel uitlaatgassen. In de steden met een metro zie je veel minder auto’s en is de vervuiling dus ook veel minder.
Ik moet vandaag een half uur met de Shinkansen treinen, daarna overstappen en ben dan na 106 minuten lokale trein in Nagasaki. Het worden 166 minuten. Na een kilometer of twintig staan we stil op een station. Blijven daar ook 30 minuten stilstaan. Mannen lopen in en uit de trein. Regelmatig vindt er informatie plaats via de speakers in het Japans. Geen idee wat er aan de hand is. Als we weer gaan rijden, wordt er nog een paar keer stilgestaan. Zelfs in een tunnel.
We rijden door verschillende landschappen. Door bergachtig gebied, maar ook een lange tijd door vlak land, waar tarwe en rogge verbouwd wordt. Ook rijden we langs een binnenzee. Het is laag water. Op bepaalde plaatsen zijn mensen op het slik aan het werk. Wat ze precies doen weet ik niet. Op bepaalde plaatsen kronkelt de spoorbaan zich langs de smalle kustlijn en de trein kronkelt mee.
Een uur later dan verwacht komen we aan in Nagasaki. Ongewoon voor de Japanse spoorwegen.
Het hotel is dicht bij het station en dus makkelijk te vinden. Het hotel wordt verbouwd. En na de verbouwing zal de binnenkant er mooi uitzien. Ik krijg al een voorproefje, want ik krijg een prachtige kamer. Nog niet gehad zo mooi deze vakantie. Ik voel me wat moe en vraag me af of ik de 3 weken op vakantie zijn, nu ga voelen. Dus neem ik maar weer eens een tweede douche vandaag.
Als ik buiten kom merk ik dat het drukkend weer is en dat dit waarschijnlijk de oorzaak is. Ook druppelt het zo nu en dan uit de donkere lucht.
Met de tram rij ik richting Peace Park. Want ook Nagasaki werd net als Hiroshima getroffen door de atoombom en wil nu vooral de vrede in ons bestaan uitdragen. In het park zijn weer veel schoolkinderen te vinden die regelmatig door ouderen worden geïnformeerd. ik ga ook bij zo’n groepje staan om te luisteren. De man die wil vertellen begint een gesprek met me in het Engels. Ja, ik kom uit Oranda en heb het beeld gezien dat Middelburg geschonken heeft aan Nagasaki in zijn streven naar vrede. Had graag het papier gelezen dat de man uitdeelde, maar dat lukte me niet.
Het park ademt iets totaal anders uit dat het park in Hiroshima dat ik bezocht. Het is kleiner en er zijn veel beelden(allemaal verschillend qua stijl en vaak erg groot - te groot). Hiroshima vind ik mooier. Minder protserig, ingetogen, groot en eenvoudig. Mijn voorkeur.
Ook het Atoombommuseum krijgt mij op bezoek. Een mooi modern gebouw waar het verhaal “ van het licht dat uit de hemel kwam” uitvoerig uitgebeeld wordt. Nagasaki voor en kort na de bom. Na de bom moet het verschrikkelijk geweest zijn. 150.000 mensen overleden of verwond. Het verhaal hoe het allemaal zo ver gekomen is. De weg die afgelegd werd bij het maken van de bom, de ontwikkelingen na de oorlog om nog meer nucleaire wapens te krijgen en natuurlijk de beweging om dat allemaal tegen te gaan. Een mooie, indrukwekkende tentoonstelling.
Ga met de tram weer terug naar het station en loop naar het heiligdom van de 26 martelaren. Christenen die in 1597 gekruisigd werden omdat de shogun dacht dat ze mogelijk politieke intriges zouden doen ontstaan. Het verhaal over de martelaren werd vorig jaar verfilm door Martin Scorsese. " Silence" werd een Amerikaanse religieus-historische film, realistisch en hard.Passend bij Scorsese.
Er zijn niet veel Christenen in Japan. Daarom verwonder ik me over de Christelijke uitingen in deze wijk achter mijn hotel. Ik zie naast een kerk ook een Christusbeeld.
kerkje ter herinnering aan de 26 gekruisigde Christenen( doet me denken aan de objecten van Gaudi in Barcelona)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten