Ben al vroeg wakker, rond zes uur. Lig nog wat te mijmeren en wacht niet tot mijn wekker gaat aflopen om kwart voor zeven. Voor die tijd ben ik eruit. Eet een happie en neem mijn ochtend-yoghurtje en ochtend-sappie.
Daarna tanden cleanen en de baard weer kleineren. Daarna een lange douche.
Rond half acht sta ik buiten. Ja, dit was wel het minste hotel dat ik de afgelopen 4 weken gehad heb. Smerig, slecht onderhouden, onverzorgd, steeds haperend wi-fi en een jong, niet capabel management, dat liever nootjes zit te eten achter de balie dan de rommel van een dag of twee in de keuken laat opruimen of zelf opruimt.
Een hotel in een armoedige buurt, met “veel leven” op straat. Wellicht een buurt met veel Burakumin, de outcast groep, de mensen die er niet (meer) bijhoren, de slechteriken.(https://en.wikipedia.org/wiki/Burakumin)
Er zitten al mensen langs de kant van de weg: ze eten wat, praten met elkaar, drinken een biertje of liggen nog lekker te slapen. Het is ook de buurt met “de probleemgevallen van de maatschappij” denk ik. Er verschijnt een kleine oude man op straat met een broekluier aan. Die broeiluier is gezakt tot op zijn knieen. En hij is zeker gevuld met nattigheid. Niemand lijkt naar hem om te kijken. Wat verderop zit een junkie zo maar wat voor zich uit te staren. Weer verderop zit een vrouw op de stoeprand. Geen idee wat ze daar doet. En ik kom er allemaal langs met mijn rolkoffer. Joop uit het rijke Westen. Een groter contrast vandaag kan het niet zijn deze eerste minuten. Onveilig voel ik me niet in de straat die ik gebruik van het hotel naar het station. Heb me trouwens nooit onveilig gevoeld in Japan de afgelopen 4 weken.
Doe alles vandaag ruim op tijd. Pas om 9.16 uur vertrekt mijn Shinkansen richting Yokohama/Tokyo. Maar goed ook, want soms is er maar weinig tijd over om over te stappen van een lokale trein op een andere lokale trein. En als je moet uitzoeken waar die te vinden is, wordt de overstaptijd erg krap. Gelukkig is er de mooie app “Hyperdia” die geweldig zoekwerk verricht voor het reizen per tram, lokale trein of per Shinkansen en dat allemaal netjes geordend vastlegt met vertrekstations (Tracks). Hulde, wat zou ik zonder deze app geweest zijn?
Heb weer 2 dagen van tevoren een plaats laten reserveren. Dat leeft toch gemakkelijker naar zo'n reis toe.
Wat een ruimte trouwens voor de benen in de Shinkansen. En had ik een foto gemaakt van het toilet dan had je je ogen uitgeven. Zo geweldig vol voorzieningen en zo ruim!
Rond twaalf uur ben ik 550 km verder van Osaka gekomen en aangeland in Yokohama.
Het hotel waar ik terecht kom is weer geweldig! ‘k Ga dezer dagen wel van hoog naar laag en weer naar hoog. Moet me telkens weer aanpassen.
Vandaag moet ik na 17.00 uur Japanse tijd mijn seizoenskaarten en die voor Jormee, Paul en Merle voor de schouwburg in Utereg bestellen. Hang al om 13.30 uur in de wachtrij om mijn bestelling te doen. Heb gelukkig een achterwacht als het niet gaat lukken.
Voordat ik daadwerkelijk aan het werk moet, loop ik nog een stukje rivier langs. Onder de bomen is het lekker, maar in de zon is het benauwd en heet. Tijdens het loopje word ik aan gehouden door een van de twee samen pratende vrouwen die ik tegenkom. Ze zegt me iets in het Japans en lacht me lief toe. Ik weet niet wat ze wil en loop door. Mijn aandacht wordt echter 20 meter verder getrokken door vogelgezang en ik blijf staan om de vogel te spotten die dat geluid maakt. De vrouw is inmiddels naar me toe gewandeld en heeft me bij de arm genomen. Ze praat tegen me en wijst naar de flat aan de overkant. Oh, die kant op. Nee, vandaag wandel ik verder :-). Als ik na een half uur terugwandel, kom ik haar weer tegen en ze houdt me weer nu staande met haar lieve lach. Spreek daarbij ook wat Japanse woorden uit, die ik in het hotel voor me zelf eens zal proberen te vertalen met Google of zo. Denk dat ik wel weet waar het om gaat.
Een bijzondere dag vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten